Utanırım Ya Râhman, mümin din kardeşlerim zulüm altındayken,
Gidip Ali olamadım. Senin rızan için öldüremedim onları.
Ömer gibi hanımını, çocuklarını yetim öksüz bırakmak isteyen gelsin diyemedim.

Utanırım Ya Râhman, korkmadım yatağa girip uyumaktan.
Seddad bin Evs olamadım. Yataktan kalkıp sabaha kadar secde edemedim.

Ya Râhman ne güzel kulların var.
Ben onlardan olamadım.
Şimdi ağlıyorum sessizce.
Sanki oturduğum yerde ölümümü bekliyorum.
Yok misali yaşıyorum...

Her vasıtaya bindik fanide,
Şimdi sıra tabut denen cansız ata binmekte...

Şehadettir arzuhalim nasip edermisin Ya Râhman.
Cennette cemalinle şereflendirirmisin bu acizi.

RAHMETİM, GAZABIMDAN ÜSTÜNDÜR buyurmuşsun.
Rahmetinle muamele eyle bizlere, biz aciz kullarız.

Öylesine bir ölüm nasip eyle ki, Azrail (a.s.) geldiğinde hoş gelsin
Ve geldiğinde o görevini yerine getirmeden sen bizlerden Razı ol.
İnşaALLÂH! Amin!